jak leczymy ?

Jesteśmy zespołem, który zapewnia pomoc w uśmierzaniu bólu, powrocie do zdrowia i rehabilitacji.

Co nas wyróżnia ?

KOMPLEKSOWA TERAPIA OD A-Z

Po pierwsze – DIAGNOZA

Diagnoza jest jak drogowskaz. W naszej praktyce dokładne rozpoznanie źródła bólu czy przyczyn dysfunkcji jest oparte o sprawdzone na świecie systemy diagnostyczne.

Po drugie – LECZENIE

Leczenie celowane trafia w przyczynę a likwidując ją poprawia pracę całego ciała. Lokalny problem zawsze rozpatrujemy przez pryzmat całego narządu ruchu.

Po trzecie – PROFILAKTYKA

Po zakończonym leczeniu czas na utrzymanie wypracowanych możliwości. Korzystając z naszych programów profilaktycznych utrzymasz formę i zdrowie przez długi czas.

Terapia manualna

Terapia manualna zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem zaburzeń strukturalnych narządu ruchu (stawów, mięśni, nerwów). Dzięki rozbudowanemu schematowi badania różnicującego, fizjoterapeuta jest w stanie za pomocą szczegółowego wywiadu i badania odnaleźć zaburzone struktury, stwierdzić stopień ich uszkodzenia oraz przeanalizować mechanizmy pojawienia się dolegliwości. Przyczyna dolegliwości leży często w dysproporcji pomiędzy możliwościami tkanki do przyjmowania obciążenia, a jej rzeczywistym obciążaniem.

Leczenie polega na zniesieniu tej dysproporcji i przywracaniu fizjologicznej homeostazy pomiędzy stawami, mięśniami i strukturami nerwowymi. Podczas terapii za pomocą specjalnych technik mobilizacji, manipulacji i pracy na tkankach miękkich przywraca się zaburzoną biomechanikę stawów (odblokowanie stawów), co prowadzi do zmniejszenia bólu, zwiększenia zakresu ruchomości, przyspiesza ustąpienie stanów zapalnych.

System pracy terapeuty manualnego wiąże się przede wszystkim z obszernym wywiadem i wnikliwym badaniem, co w przypadku odwracalnych zaburzeń narządu ruchu jest najistotniejsze.

Nierzadko słyszy się o cudotwórczych umiejętnościach tzw. kręgarzy. To właśnie terapia manualna potrafi w bardzo szybki i często spektakularny sposób przywrócić ruchomość kręgosłupa czy pomóc przy „rwie kulszowej”. Ważne jest jednak, aby techniki wykonywała osoba z odpowiednim wykształceniem medycznym, w innym przypadku mogą się one okazać niebezpieczne dla zdrowia a nawet życia Pacjenta!

Terapia Tkanek miękkich

Terapia tkanek miękkich polega na wykorzystaniu określonych technik manualnych, mających na celu usunięcie napięć i dysfunkcji układu mięśniowo-powięziowego (mięśni, ścięgien, więzadeł i powięzi).

Skrócenie struktur tkanek miękkich objawia się między innymi uczuciem zmęczenia bądź sztywnością w skróconym mięśniu oraz wystąpieniem nieprawidłowości dotyczących wzorca ruchowego, napięcia mięśniowego, elastyczności mięśnia, zakresu ruchu w stawie i gry stawowej.

Wstępem do terapii jest zawsze ocena stanu napięcia poszczególnych mięśni, ich bolesności bądź asymetrii pomiędzy dwiema stronami ciała. Bardzo często przyczyną bólu różnych części ciała jest tzw. dysbalans mięśniowo-powięziowy, który polega na zwiększonym napięciu i skróceniu jednych tkanek i zbytnim rozciągnięciu innych. Zbiór różnych technik dostosowanych indywidualnie do potrzeb, umożliwia uzyskanie ich rozluźnienia i powrót do fizjologicznej równowagi.

W terapii wykorzystuje się takie techniki, jak:

  • techniki energizacji mięśni (Muscle Energy Technique)
  • mięśniowo-powięziowe rozluźnianie (Myofascial Release)
  • techniki rozluźnienia pozycyjnego (Positional Release Techniques)
  • aktywne rozluźnianie (Aktive Tissue Release)

Poprzez rozluźnienie, wydłużenie, zlikwidowanie zrostów i uwolnienie utrzymujących się wzorców nieprawidłowych napięć w tkankach uzyskamy przyspieszoną regeneracja tkanek, co będzie skutkować zmniejszeniem bólu, poprawą giętkości mięśni i powięzi, poprawą płynności ruchu oraz przywróceniem prawidłowego zakres ruchu w najbardziej efektywny i najmniej obciążający sposób. Skuteczność powyższych technik została udowodniona naukowo, a ich stosowanie jest bezpieczne dla pacjenta.

Terapię tkanek miękkich stosujemy w przypadku:

  • zespołów bólowych kręgosłupa
  • napięciowym bólu głowy, migren
  • różnego pochodzenia bólów: pachwin, krocza, żuchwy
  • zaburzeń napięcia mięśniowego, sztywności mięśni
  • ograniczeń ruchomości stawów
  • blizn i obrzęków
  • po unieruchomieniach stawów (po urazach, operacjach)
  • chorób zwyrodnieniowych i reumatycznych w celu rozluźnienia mięśni i złagodzenia dolegliwości bólowych
  • wad postawy: skoliozy, koślawość/ szpotawość kolan, stóp

Techniki mięśniowo-powięziowe wykorzystują zjawisko rozluźniania powięzi i przekraczania bariery tkankowej, usuwając wzmożone napięcie dążą do prawidłowego, pełnego zakresu ruchomości.Taki sposób pracy z pacjentem jest bardzo efektywny zarówno jako forma diagnozy, jak i terapii i jest bardzo dobrze tolerowany przez pacjenta. Wykorzystując informacje zwrotne w komunikacji z pacjentem, terapeuta może znaleźć i efektywnie leczyć wzmożone napięcie i ograniczenie tkankowe, którego nie da się leczyć w inny sposób.

Głównym celem jest przywrócenie równowagi napięć tkankowych – rozluźnienie tych bardziej napiętych oraz poprawa elastyczności i napięcia tych bardziej osłabionych. Niezastąpiona terapia w problemach napięciowych mięśni, a także w bólach głowy, zawrotach głowy szumów w uszach. Terapia może być zastosowana jako krótko i długoterminowa oraz w ostrych, jak i przewlekłych stanach zapalnych.

 

 

FDM – FASCIAL DISTORTION MODEL

To bardzo skuteczny i oparty na dowodach system diagnozowania i leczenia urazów mięśniowo-szkieletowych stworzony przez amerykańskiego osteopatę i lekarza medycyny ratunkowej Stephena Typaldosa.

Metoda zakłada, że każdy uraz w organizmie (np. skręcenie stawu skokowego lub przeciążenie mięśni w czasie zbyt intensywnego treningu), powoduje specyficzne uszkodzenie błony łącznotkankowej znajdującej się w danej okolicy ciała – tzw. powięzi. Obrażenia powodują zmianę kształtu gładkiej powięzi, co jest przyczyną bólu i utraty funkcji. Naprawienie manualne odkształcenia powięzi prowadzi do poprawy funkcji i obniża ból. Powieź, którą możemy porównać do lepkiej folii spożywczej, w czasie urazu na skutek działających sił, doznaje różnego typu odkształceń- zgniecenia, rozciągnięcia, rozerwania itp. W powięzi występuje wiele zakończeń nerwowych, co skutkuje znaczną bolesności w chwili zaburzenia jej struktury. Uszkodzona tkanka traci zdolność ślizgu – co w efekcie skutkuje zaburzeniem ruchomości w stawie. Proces leczenia polega na manualnym przywracaniu powięzi naturalnej jej gładkości. W zależności od typu jej uszkodzenia, fizjoterapeuta może stosować różne techniki. Dobrze wykonana terapia powinna szybko znieść ból oraz przywrócić ruchomość w stawie.

Diagnostyka i leczenie opierają się na mimice i gestykulacji pacjenta. Twórca utrzymuję, że za pomocą gestów pacjent sam wskazuje w jaki sposób nastąpiła deformacji powięzi oraz w jaki sposób należy wykonać technikę leczniczą.Dzięki temu odpowiednio przeszkolony fizjoterapeuta na podstawie mowy ciała pacjenta , objawów potrafi celnie postawić diagnozę i prawidłowo dopasować potrzebną pacjentowi terapię. Techniki są bolesne ale ich skuteczność często wprowadza w zdumienie.Polegają one miedzy innymi na bardzo mocnym, miejscowym rozmasowaniu tkanki, rozerwaniu patologicznych sklejeń, wyrównaniu odkształceń powięzi czy też na wciśnięciu w prawidłową anatomiczną lokalizację naderwanych struktur.

Ten system leczenia jest oparty na sześciu odkształceniach powięziowych, z których każde posiada specyficzny język ciała i opis charakteru bólu, co jest kluczowym elementem diagnostycznym. Te odkształcenia powięzi mogą współistnieć u jednego pacjenta.

Terapia FDM może spowodować szybkie i całkowite wyleczenie takich urazów jak:

  • Ostre bóle spowodowane przez skręcenia i zwichnięcia stawów
  • Urazy sportowe np. naciągnięcia więzadeł, stłuczenia, naderwania włókna mięśniowego, etc (kolano skoczka, biegacza, łokieć golfisty i tenisisty)
  • Bólach pleców, krzyża,barków i karku
  • ograniczenia ruchomości stawów
  • drętwienie lub mrowienie, uczucie osłabienia i niestabilności w stawie

Fenomenem tej terapii są spektakularne przypadki, gdy jedna wizyta u terapeuty spowodowała całkowite zniesienie bólu z którym pacjent chodził od tygodni.
Terapia FDM bardzo efektywnie znosi ból, oraz daje możliwość organizmowi do prawidłowego wygojenia się urazu. Pozwala to osobie aktywnej na komfortowe przetrwanie okresu leczenia oraz zapobiega nawrotom.

suche igłowanie

To nowatorski zabieg polegający na terapii mięśniowo-powięziowych punktów spustowych za pomocą igieł akupunkturowych. Mięśniowo-powięziowe punkty spustowe (MPPS) mogą pojawiać się w okolicach brzuśca mięśniowego, w powięziach, na przebiegu włókien mięśniowych powierzchownych i głębokich. Główną przyczyną powstania MPPS są przeciążenia układu ruchu, urazy, naciągnięcia, długotrwała praca statyczna. Duży wpływ ma także stres, napięcie emocjonalne, problemy metaboliczne, niedobór witamin i mikroelementów. 
Terapia ta jest nazywana igłoterapią suchą ze względu na fakt, iż igły wykorzystywane do zabiegu nie posiadają możliwości wprowadzenia leku, bądź innej substancji do ciała pacjenta. Suchego igłowania nie należy mylić z akupunkturą, jedynym podobieństwem jest tu rodzaj stosowanej igły. W tradycyjnej akupunkturze działamy w celu przywrócenia przepływu energii w kanałach energetycznych poprzez nakłuwaniu meridianów. Natomiast w suchym igłowaniu naszym celem jest lokalizacja mięśniwo-powięziowych punktów spustowych.

Szacuje się, że 85% przypadków bólu przewlekłego ma swoją przyczynę w mięśniowo-powięziowych punktach spustowych. Mechanizm działania suchego igłowania jest bardzo złożony i nie w pełni poznany. Pewne jest że nie powinna być techniką odosobnioną i zawsze powinna być włączona w kompleksowy plan leczenia Pacjentów z przewlekłym i ostrym bólem mięśniowo-powięziowym.

Suche igłowanie jest zasadniczo zabiegiem bezbolesnym. Przejście igły przez skórę jest prawie nieodczuwalne, wkłucie w mięśniowy punkt spustowy wywołuje natomiast mimowolną reakcję drążeniową mięśnia , która może być odbierana jako nieprzyjemna.

Jest to również terapia bardzo bezpieczna o ile wykonywana przez wykwalifikowanego specjalistę. Terapeuta dzięki wiedzy o trójpłaszczyznowej anatomii topograficznej zawsze orientuje się gdzie kieruje szczyt igły, unikając nakłuwania struktur, które nie powinny być nakłute.

Normalną reakcją po zabiegową jest niewielka 1-2-dniowa bolesność okolicy, mogą pojawić się parestezje takie jak: mrowienie, kłucie, promieniowanie i uczucie rozpierania tkanek ,może wystąpić też niewielki krwiak.

Przeciwwskazania do suchego igłowania: – zakrzepica, – owrzodzenia, – niezdiagnozowane złamania, – osteoporoza, – uszkodzenia skóry, – infekcje, gorączka – obrzęki limfatyczne, – zbyt duży ból podczas terapii

MEDYCYNA ORTOPEDYCZNA WG CYRIAX’A

Podstawowym założeniem metody jest leczenie wzorca klinicznego – jednostki chorobowej. Przez zaproponowany w metodzie wywiad i badanie funkcjonalne uzyskujemy kompletną informacje na temat badanego pacjenta. Dla wszystkich jednostek chorobowych metoda oferuje lokalne, bezpośrednie, sprawne i korzystne ekonomicznie leczenie. Różnicowanie można przeprowadzić przez szczegółowy wywiad i badanie funkcjonalne, a dokładną lokalizacje podrażnionych struktur można poznać albo przez obecność objawów lokalizujących albo przez palpację.

W terapii wykorzystywane są następujące środki terapeutyczne:
głęboki masaż poprzeczny,
mobilizacje/manipulacje,
rozciąganie torebki,
trakcja.

Fizjoterapia uroginekologiczna dla kobiet

Fizjoterapia uroginekologiczna jest stosunkowo nową dziedziną fizjoterapii, zajmuje się profilaktyką, diagnostyką oraz leczeniem schorzeń związanych z nieprawidłowościami w obrębie miednicy.
  • nietrzymanie moczu,
  • częstomocz,
  • nawracające zapalenia dróg moczowych,
  • przygotowanie do porodu,
  • pomoc w powrocie do aktywności po połogu,
  • bolesne stosunki po porodzie, które mogą być rezultatem patologicznych napięć w obrębie kręgosłupa,
  • terapia blizny po cesarskim cięciu,
  • rozejście mięśni prostych brzucha,
  • wspomaganie leczenia niepłodności,
  • bolesne miesiączki,
  • obniżenie narządu rodnego,
  • brak satysfakcji seksualnej.

Wizyta rozpoczyna się od przeprowadzenia wywiadu przez terapeutkę, aby móc przybliżyć problem pacjentki. Wypytuje o  rodzaj i topografię dolegliwości, wcześniejsze terapie, formy leczenia i konsultacje. Następnie analizie podlega postawa ciała, badany jest tor oddychania, praca mięśni brzucha oraz kondycja kręgosłupa. Następnie fizjoterapeutka ocenia działanie mięśni dna miednicy. Nie zawsze jest to badanie przezpochwowe, nie ma konieczności wyrażania na to zgody, jednakże taka analiza może być bardzo użyteczna w doborze sposobu aktywacji mięśni dna miednicy.

Fizjoterapeutka uroginekologiczna pomaga także w nauce łączenia ćwiczeń z oddechem, aktywacji mięśnia poprzecznego brzucha. Zależnie od wyników procesu diagnostycznego, przystępuje się do zabiegów manualnych. Może to być np. terapia manualna wykonywana w obrębie kręgosłupa, miednicy lub w razie konieczności i zgody pacjenta terapia przezpochwowa lub przezodbytnicza. Asortyment i możliwości fizjoterapii pozwalają także na stosowanie zabiegów z zakresu fizykoterapii czy aplikacji z użyciem taśm Kinesiology Taping. Podczas terapii terapeutka udziela także instruktażu odnośnie ewentualnej modyfikacji stylu życia, aktywności sportowej czy zawodowej prowadzącej do polepszenia stanu zdrowia.

Rehabilitacja dzieci

NDT-Bobath to metoda usprawniania ruchowego, która ma pomóc we wszechstronnym rozwoju, tak, by pacjent osiągnął jak największą niezależność. Koncepcja Bobath może być stosowana u niemowląt, dzieci, a także u dorosłych. Terapia NDT-Bobath wpływa na napięcie mięśniowe, hamuje patologiczne odruchy, a wyzwala te, jak najbardziej zbliżone do prawidłowych. Istotne są nie tylko ćwiczenia w gabinecie fizjoterapeuty, ale także praca pacjenta w domu.

W rehabilitacji metodą NDT-Bobath podkreśla się duże znaczenie plastyczności mózgu, nieprawidłowego przetwarzania sensorycznego, możliwości oceny rezultatów, indywidualnego planowania działań usprawniających oraz możliwości partycypacji opiekunów pacjentów. Taka metoda rehabilitacji neurologicznej jak NDT-Bobath pozwala w sposób aktywny redukować problemy osób z uszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego. Jako główny cel metody Bobath podkreśla się poprawę funkcji z możliwie maksymalnym czynnym udziałem pacjenta i jednocześnie pozbawionym kompensacji.

Ta metoda usprawniania ruchowego u małych pacjentów, zakłada rozpoczęcie procesu terapii najwcześniej, jak to możliwe. Rehabilitowane jest całe ciało dziecka. Wczesne rozpoznanie zaburzeń  ruchowych oraz dysfunkcji mogących potencjalnie niekorzystnie wpływać na funkcjonowanie dziecka oraz utrudniać jego dalszy rozwój, pozwala na szybką interwencję. Koncepcja Bobath umożliwia wówczas zastosowanie fizjoterapii, która pozwala hamować nieprawidłowe wzorce i zachowania patologiczne, stymuluje porażoną stronę, przyczynia się do poprawy dystrybucji napięcia, zmieniając tym samym trajektorię rozwoju dziecka na fizjologiczną.

Dodatkowo filozofia metody NDT-Bobath dyktuje odpowiedni sposób postępowania w środowisku domowym. Mowa tutaj o właściwym ułożeniu, pozycjach do zabaw oraz interakcji, które również powinny być ufiksowane na tym, aby podtrzymywać efekty rehabilitacji i stymulować w kierunku prawidłowego rozwoju. Wymaga to kontynuacji w domu przez rodziców lub opiekunów w różnym wymiarze i we wskazanej przez fizjoterapeutę formie. Bardzo ważna jest świadomość, że kilkadziesiąt minut terapii dziennie nie przyniesie rezultatu, jeśli w domu pewne zachowania i wzorce nie zostaną w określony sposób zmodyfikowane. Jako przykład może posłużyć odpowiednia pielęgnacja noworodka: właściwy sposób trzymania, podnoszenia i układania dziecka. Zgodnie z metodą NDT-Bobath te z pozoru prozaiczne czynności wpływają na rozwój umiejętności, jak chociażby kontrola głowy. 

Celem jest wyrównanie wszelkich asymetrii w obrębie układu ruchu u dzieci i młodzieży. Bierna i czynna korekcja postawy w pozycjach funkcjonalnych. Utrwalenie prawidłowej sylwetki i zapobieganie powstaniu nowych asymetrii, mogących prowadzić do trwałych strukturalnych zaburzeń w układzie kostnym i mięśniowym.W przypadku skolioz zahamowanie i korekcja skrzywienia przy wykorzystaniu specjalistycznych metod. Możliwie szybkie ustabilizowanie kręgosłupa i zatrzymanie progresji skrzywienia.

Terapia rozpoczyna się od usunięcia barier mięśniowo-powięziowych, które uniemożliwiają czynną korekcję. Dalej rozpoczynamy naukę autokorekcji w pozycjach funkcjonalnych, ćwiczymy oddech derotacyjny /korekcyjny i rozpoczynamy ćwiczenia stabilizacyjne i rozciągające ukierunkowane na daną wadę postawy. W terapii wykorzystujemy  metody takie jak:

  • metoda FITS (Funkcjonalna Indywidualna Terapia Skolioz);
  • terapia mięśniowo-powięziowa;
  • terapia punktów spustowych;
  • PIR ( Poizometryczna relaksacja mięśni);
  • neuromobilizacje;
  • elementy terapii manualnej;
  • ćwiczenia korekcyjne i oddechowe;

Ćwiczenia oparte są o proces tzw. motor learningu, czyli nauczania poprzez ruch. Odpowiednio należy promować aktywność dziecka w oparciu o prawidłowy rozwój, wykorzystując maksimum jego możliwości. Harmonijne i uporządkowane zasady terapii Bobath mówią o możliwości stosowania przez fizjoterapeutę punktów kluczowych, jak np. miednica, barki. Poprzez te punkty można promować aktywność pacjenta wykorzystując różne techniki, np. taping czy pressure. Pozwala to aktywować mięśnie, przenosić ciężar ciała i w efekcie uzyskać ruch mocno zbliżony do fizjologicznego. 

 

TERAPIA TRZEWNA / VISCERALNA

Ciało to niesamowita maszyna z wieloma powiązanymi systemami. Kiedy jeden system nie działa w pełni, inne zaczynają ciężej pracować i zużywają się. Może to prowadzić do innych problemów w ciele, co powoduje efekt kuli śnieżnej. Dlatego tak ważne jest, aby spróbować rozwiązać problemy, zanim się pojawią.

Jest to praca nad ruchliwością i ruchomością danego narządu trzewnego.Manipulacje wisceralne są aplikowane w celu przywrócenia równowagi między strukturą a funkcja danego narządu trzewnego a narządem ruchu.

Rehabilitacja stawów skroniowo-żuchwowych

Rehabilitacja stawów skroniowo-żuchwowych pozwoli przywrócić prawidłową fizjologiczną ruchomość w stawach skroniowo-żuchwowych i pozbyć się uciążliwych objawów wynikających z tej dysfunkcji.

 Staw skroniowo – żuchwowy (SSŻ) jest stawem zaangażowanym w przeżuwanie i mowę. Jest on kluczowym stawem, biorącym udział w prawidłowym funkcjonowaniu mimiki twarzy, połykaniu, mówieniu czy odżywianiu. Ich dysfunkcja ściśle wiąże się z dolegliwościami w sferze narządu ruchu. Zaburzenia stawów skroniowo żuchwowych mają różne objawy. Bezsenność, szumy uszne, bóle głowy, bóle uszu lub zębów, stukanie żuchwą itp. to objawy dysfunkcji stawu skroniowo-żuchwowego.Rehabilitacja stawów pomoże przywrócić prawidłową ruchomość. Dysfunkcje układu stomatognatycznego są trzecią najczęściej obserwowaną patologią dotyczącą jamy ustnej w społeczeństwie. 

Jakie m.in. są przyczyny zaburzeń czynnościowych układu żucia?

  • przewlekły stres,
  • braki w uzębieniu,
  • wady zgryzu,
  • zgrzytanie zębami (bruksizm),
  • zaciskanie zębów,
  • uraz stawów,
  • złe nawyki w użytkowaniu stawów, np. żucie gumy,

 

Jakie są wskazania do rehabilitacji stomatognatycznej stawu skroniowo żuchwowego? 

  • bóle zębów, jamy ustnej i twarzy,
  • bóle głowy,
  • bóle żuchwy i szczęki,
  • bóle i trzaski w obrębie stawów żuchwy,
  • problemy z przełykaniem, otwieraniem i zamykaniem ust,
  • zgrzytanie zębami ( bruksizm ),
  • piszczenie / klikanie / szum w uszach,
  • nawykowe żucie gumy,